زیر باران نقاشی‌ها

«اگر خواستی یک بار زیر باران نقاشی‌های من بایست» این درخواست کودکانی است که گوشه‌ای از دیوار خانه‌ای از جنس بازی‌ها و قصه‌های کودکی‌شان ساخته‌اند.

       کودکان خانه‌ای ساخته‌اند شبیه خانه آرزویشان، و بزرگ‌ترهایی را که به جشنواره کودک، نیایش و مهر آمده‌اند دعوت می‌کنند که ببینند خانه آرزوها و دنیای دلخواهشان با چه خط‌ها و رنگ‌هایی ساخته می‌شود.

       «بنایی خواهیم ساخت، یک خانه، یک شهر، یک کشور یا یک دنیا... ما کودکان ایران خشت خشت،‌آجر آجر، زیبایی‌ها را، بهترین‌ها را،‌ همان‌هایی را که خدای مهربان آفریده، بر روی هم گذاشته،‌ و دنیایی بنا خواهیم کرد که در آن خبری از بمب و موشک، جنگ و وحشت و ناامیدی نیست. خورشید برای همه است،‌آسمان و زمین و دشت و گندمزار برای همه است، بال پرنده‌ها زخمی نیست و همه کودکان می‌توانند بدوند، بازی کنند و آواز بخوانند... ما می‌سازیم، ویرانش نکنید!»

       روی دیوار بخشی از سالن مرکز آفرینش‌های فرهنگی و هنری کانون که بخش نیایش نام دارد، خانه‌ای با مقواهای رنگی ساخته ‌شده، مرزهای خانه فیروزه‌ای است و داخلش هزار رنگ شادی‌بخش. بنایی با پنجره‌های هلالی و شیشه‌های مشبک رنگی که با خشت‌هایی مکعبی به ابعاد 10 سانتی‌متر ساخته شده.... آرزوهای دنیای کودکی در همین ابعاد کوچک تعریف می‌شود. بچه‌ها یاد می‌گیرند به اندازه سهمشان بیان کنند تا حقوق دیگران را به رسمیت بشناسند و با دیگران همکاری کنند و خشت خشت روی هم بگذارند تا قصر آرزوهایشان را در مکانی که امکانات خانه‌های معمولی بزرگسالان را هم ندارد بسازند.

       «یک کاشی برای توست، طرح زیبایی روی آن نقاشی کن و روی دیوار این خانه قرارش بده، با دستان هنرمندت،‌ این خانه زیباتر و بزرگ‌تر خواهد شد تا جا برای همه باشد» این دعوت‌نامه‌ای است که به مناسبت هفته کودک روی دیوارهای خانه نصب شده‌است، تا به حال دو هزار و 500 کودک این دعوت را پذیرفته‌اند؛ دو هزار و 500 کودک، یعنی دو هزار و 500 خشت... خانه آرزوهای کودکان برای بزرگتر و زیباتر شدن، خشت‌های بیشتری می‌خواهد. شما هم بیایید و نقاشی بکشید.